Satan in de popcultuur

Maleficent, Severus Snape en meer...

Christenen en andere (rand)psychotische mensen zien graag overal gevaar en de duivel in. Zonder de moeite te nemen om beweringen, claims en ideeën te toetsen, te onderzoeken of in twijfel te trekken, zoeken zij alleen maar bevestiging in wat zij (willen) geloven. Soort zoekt soort, dus vinden zij wel bevestiging in gelijkdenkenden, maar wat zij dan als ‘bewijs’ opvoeren om hun gram mee te halen, zijn niets meer dan vergezochte ideeën die grenzen aan paranoia en psychotische belevingen. Denk aan omgekeerde teksten in liedjes, zogenaamd verborgen symbolen van de illuminatie en ga zo maar door.

 

In deze essay wordt een betere, realistischere kijk gegeven op onderdelen in de hedendaagse popcultuur die het satanisme onderschrijven. Eerder heb ik al een essay over ‘Godzilla’ geschreven en deze zal in deze essay nog genoemd worden als verwijzing.

1) Maleficent

De film ‘Maleficent’ van Walt Disney uit 2014 geeft het bekende verhaal van ‘Doornroosje’ weer, maar nu van de andere kant bekeken. Maleficent stond altijd bekend als de ‘boze heks’ en was altijd een eendimensionaal karakter, een verpersoonlijking van het kwaad zoals we die wel meer tegenkomen in boeken, films en andere media in de popcultuur. Angelina Jolie vertolkte de rol van Maleficent voortreffelijk en met deze film toont Disney mee te gaan met haar tijd. Maleficent is niet langer slechts de eendimensionale vertegenwoordiger van ‘het kwaad’ zoals dit heerst in de Theïstische Judeo-Christelijk-Islamitische denkstelsel, maar een mensachtig wezen die bedrogen wordt door de toekomstige koning. Ze wordt erin geluisd en zint uiteindelijk op wraak. Dit vertegenwoordigt de satanische stelling van Anton LaVey in ‘The Nine Satanic Statements’nr. 5:  ‘Satan represents vengeance instead of turning the other cheeck!’ Tevens is ‘Maleficent’ een antropomorfe karakter die de duistere, genadeloze kant van de natuur vertegenwoordigt zoals ik dat al beschreef in het essay over ‘Godzilla’.

 

Maar er is meer. Net als satan en satanisten in de werkelijkheid, is Maleficent de zondebok, de slechterik volgens de verhaalvertellingen van de mensen, terwijl zij feitelijk werd misbruikt en verraden door een mens die zij lief had. Hij loog en bedroog haar om haar vleugels af te nemen opdat hij koning kon worden. In de bijbel is satan de ‘slechterik’. In de wereld van satanisten zijn God en christenen en andere religieuzen juist de slechteriken. Religieuzen zijn voor meer doden verantwoordelijk dan sigaretten. In de bijbel vermoordt God 2.476.633 mensen, de zondvloed niet meegerekend. Satan slechts 10. Toch denkt nog steeds het overgrote deel van de mensheid vandaag de dag dat ‘geloven’ iets onschuldigs is, en zelfs iets ‘goeds’. Geloven is domheid met vleugels. Satanisten zien de werkelijkheid zoals zij is en wij stellen dat satan onschuld vertegenwoordigt, in plaats van schuld. Sinds de jaren '90 is de beweging van 'girl power' flink in gang gekomen, mede dankzij meidengroepen zoals de Spice Girls. Anton LaVey heeft zich van begin af aan hard gemaakt voor gelijke rechten voor de vrouw en haar juiste, correcte positie in de maatschappij - in tegenstelling tot religies zoals het jodendom, christendom en islam waarin de vrouw onderdrukt wordt.

Maleficent is feitelijk een archetype die direct uit Anton LaVey's boek 'The Satanic Witch' lijkt te komen.

 

2) Severus Snape (Harry Potter)

Harry Potter ligt bij uitstek gevoelig bij gelovigen. Zij geloven dat de magie uit de boeken en films van Harry Potter werkelijkheid is en nemen dit als uitgangspunt om een heksenjacht te houden tegen de boeken, films en verwante zaken. Sommigen schrijven er een boek over, zoals danser Richard Abanes die totaal geen literaire achtergrond heeft en alleen maar paniek zaait in 'Harry Potter & de bijbel'. Anderzijds is er ook het boek van orthodox christen John Granger en zijn boek ‘Finding God in Harry Potter’. Granger is een literair professor en groot voorstander van Harry Potter. In zijn boek komen slechts de eerste 5 boeken rondom Harry Potter aan bod, maar desondanks toont Granger meer inzicht, wijsheid en positieve inbreng in dit onderwerp dan hel-en-verdoemenis-prediker Richard Abanes en gelijk denkenden.

Fascistische christenen verbranden Harry Potter boeken

Satanisten zijn vooral fan van het karakter Severus Snape, in de films weergaloos en ongeëvenaard gestalte gegeven door de veelzijdige acteur Alan Rickman (1946-2016).

Severus Snape wekt van begin af aan achterdocht bij Harry en zijn vrienden, evenals bij vele lezers en kijkers. Dit mede dankzij zijn immer zwarte gewaad, zijn strenge, observerende blik en zijn weloverwogen, terughoudende spreken. Aan het einde van J.K. Rowling’s fantastische verhalen rondom Potter blijkt echter dat Snape al die tijd juist beschermeling was van Harry en een dubbelrol te spelen. Al die jaren was er geen vrouw in zijn leven wegens zijn onbegrensde liefde voor Lily Potter en zijn eed om haar zoon, Harry Potter, te beschermen met zijn eigen leven.

 

Satanisten ervaren dit ook wanneer bekend wordt wie zij van geboorte af aan zijn. Ze worden gevreesd, het doelwit van achterdocht en paranoia. De zondebok. Dat is enerzijds het succes van hun invloed, macht en aanzien. Maar anderzijds ook vaak vermeden, uitgesloten en het doelwit van vele leugens, psychotische belevingen en meer van dat soort dingen, vergelijkbaar met de ‘Satanic Panic’ uit de jaren ’80 die voornamelijk op gang kwam in Amerika door talkshows, zoals die van Geraldo Riviera.

 

In onderstaande video vertelt Peter H. Gilmore over de 'Satanic Panic' en hoe christenen mensen ertoe aan hebben gezet satanisten allerlei beschuldigingen toe te schrijven:

Net als Severus Snape en Maleficent, koesteren satanisten het leven, de natuur. Wij kunnen veel meer houden van de natuur en al haar elementen, omdat we deze wereld niet als een kwade plek zien. Voor ons is het geen ‘in zonde vervallen terrein waar de duivel rond waart en alles vernietigt’. Wij omarmen de natuur van de mens, waar de kerk tegen predikt: de natuurlijke instincten voor seks, geweld en zelfvoldoening. Wij erkennen onze plek in het dierenrijk en zien onszelf niet verheven boven de (wetten van de) natuur. We genieten nu, in het hiernumaals, omdat we weten dat we dit hoeven uit te stellen voor een verzonnen hiernamaals. Als we problemen ondervinden, doen we dat in het hier en nu, verwachten niets van een denkbeeldig vriendje wat betreft ‘rechtvaardigheid’ en doen ons uiterste best om tegenstand in het leven te overwinnen en het hoofd te bieden.

Religie en spiritualiteit leiden vrijwel altijd tot psychische, sociale of zelfs psychiatrische problematiek, omdat deze mensen verwachtingen buiten henzelf leggen in mensen, denkbeeldige goden en meer van dat soort dingen, wat leidt tot teleurstelling. Hoop is niets meer dan uitstel van teleurstelling. Satanisme is het geneesmiddel. Satanisten weten wat ze zelf waard zijn en verwachten dat zij zelf hun weg vinden. Lukt dat niet of niet geheel, dan vragen zij vrienden of zoeken anderszins hulp waarvan zij weten dat het hen werkelijk van dienst zal zijn.

 

Uiteraard zijn er in de hedendaagse popcultuur veel meer van dit soort karakters te vinden die voldoen aan de criteria van ‘Natural Born Misfits’. Zoek ze op. Analyseer ze.

 

Hail Maleficent!

 

Hail Severus Snape!

 

Hallelujah, motherfuckers!

 

Magus Marinus van Zwoll, 23 april 2018