Ik ben Het Licht en De Weg

Uiteraard komt daarmee een realiteit voor het grijpen te liggen voor degenen onder ons die zich niet tevreden stellen met een surrogaat bestaan. De massa kan lekker thuis zitten, badend in de gloed van hun beeldschermen, terwijl hun vingers de touchscreens bedienen, hun toetsenborden, muizen en hun onderwereldse regio's. Het houdt hen uit onze weg. Wat willen we nog meer?

En zo kabbelt de evolutie van onze maatschappij voort. De gehele wereld was een podium - en nu is het nog slechts een beeldscherm. Decors, kostuums en artiesten zijn vervangen door een onophoudelijke dans van pixels. Het dreigement van werkelijk iemand ontmoeten, om kritiek of feedback te krijgen om wat je bent in hun ogen, is omgevormd tot iets waarin je individuen toe staat om hun masker naar keuze te tonen via wat voor verhaal of post ze ook kiezen vanaf de veiligheid van hun touchscreens of toetsenbord. De poort naar deze cyberspace is een filter waardoor iemand zendt met de bedoeling een schijnbeeld van zichzelf te presenteren. Sommigen bewerken hun postings bewust om met bepaalde bedoelingen één of meerdere persoonlijkheden te creëren. Anderen zijn meer impulsief en geven onmiddellijke uiting aan hun behoefte om datgene te uiten wat er dan ook te binnen schiet in hun hoofd en vingers, en denken foutief dat dit op de één of andere wijze een eerlijke en complete vertegenwoordiging van henzelf is. Zij die anders passief voor het scherm van hun GodTube zaten, terwijl ze wie dan ook aanbaden wie er ook maar tevoorschijn kwam in hun beeldscherm als een heilig lid van het godenrijk, kunnen nu zelf in beeld komen op andermans computers en smart phones. Ze hebben betekenis gekregen voor hun zelfaanbidding! Het koninkrijk der Hemelen heeft haar poorten geopend voor hen!

Maar, zoals mensen als wij met ietwat perspectief kunnen aanschouwen, is dit een arena zonder de noodzaak om op te slaan wat er wordt gepresenteerd. Iedereen heeft dezelfde zeepkist en de hersenchirurg wordt nu door een limonadedrinker verteld hoe hij zijn werk moet doen. Iedereen is gezakt tot hetzelfde niveau - democratie in zijn gemeenste vorm waarin het gepeupel regeert. Iedereen weeft het getouw miniscuul op het beeldscherm.

In het verleden, als iemand een film wilde maken, was een cast van duizenden nodig. De enkele sterren werden ondersteund door duizenden figuranten die de achtergrond opvulden terwijl het spektakel gepresenteerd werd. In films vandaag de dag, wordt de dringende meute gemaakt met computers met algoritmische programma's die hun individualiteit geheel besturen. En zo is het vandaag de dag met de virtuele timide nieuwe wereld van de menselijke soort. Zij die het spel spelen met echte mensen als decor doen dit door middel van de virtuele realiteit van hun online activiteiten, en zij zijn iets groter in aantal, vergeleken met de blauwdruk van dingen, dan de computer gegenereerde volken.

Anton LaVey voorspelde dat er een nieuwe industrie zou oprijzen voor het maken en verkopen van kunstmatige metgezellen. Maar als Epicureaan projecteerde hij misschien net even teveel van eigen normen en waarden op de mensheid in het algemeen. Hij dacht dat zij, net als hijzelf, tastbare figuren nodig zouden hebben ter bevrediging van de behoeften, de feitelijke tastbare, fysieke aanwezigheid van een lichaam die aanwezig is in dezelfde ruimte. Oh, hij gaf ze veel teveel krediet voor smaak. De maatstaven van de kudde liggen veel verder naar beneden. Voor hen zijn niet eens de visuele stimulaties van pornografische beelden meer nodig, bewegend of stilstaand. Nee, de simpele verkeerd gespelde woorden flitsen willekeurig voorbij op hun beeldschermen en zijn genoeg om hen tevreden te stellen. Hun gemeenschappelijke noemer, hun ultieme kudde wentelende punt, is de social media. Hun kunstmatige menselijke compagnons zijn hetgeen wat voorbij komt op hun schermen. Dat gedeeltes van dit materiaal afkomstig is van andere levende mensen is niet relevant, omdat het kaliber van de bovenkamers die deze 'inhoud' maken veel lager ligt dan die van de software die een schrijver dient voor zijn eigen pogingen tot het uitwerken van fictie.

Zoals andere omleidingen die omarmt worden door de kudde, vermijden we dit als de pest. Wij satanisten stellen dat deze 'redder' een duivelse inrichting is die de manieren toont hoe laagvorming werkt. Het heeft de kudde verleid, en net als onze gedachtes richting die 'andere redder', is onze reactie simpelweg 'zeg gewoon nee'. Satanisten stellen zich niet tevreden met louter interactie met andere mensen via woorden op een beeldscherm. We eisen vlees en bloed, en geur, smaak, en tast. We zijn vleselijke dieren en we gaan voor niets minder.

Voor de Satanische ondernemer, adviseer ik je om laag in te zetten. Geef de Menigte het minimale, maar pak het in als iets nieuws en ze lopen je deur plat om iets ervan in handen te krijgen. Degenen onder ons die software gebruiken weten dat we altijd te maken krijgen met een upgrade, maar zij die goed opletten hebben gezien dat de nieuwe versies feitelijk veel minder gebruiksvriendelijk zijn dan de voorgangers (al worden ze opgeblazen, met meer geheugen, want zoals de consument weet "meer is beter"). Je kan niet missen met onze hedendaagse consumptie gerichte maatschappij, want de menigte wilt altijd het 'nieuwe en verbeterde', dwingen het af zelfs. Zoals altijd zijn de straten geplaveid met goud voor hen die weten wat een vacuum er huist in de harten van mensen.

Sommige futuristen veronderstellen dat die virtuele realiteit, die op zo'n manier werkelijk de zintuigen kan misleiden, het onmiddellijke volgende lokmiddel is dat gesmeed wordt door de technologie. Ik denk dat ze ernaast zitten. De massa is namelijk niet zo discriminerend. Ware visionaire fetisjisten, techno-nerds, die een geloofwaardige fantasiewereld willen creëren zullen hier uiteindelijk de technologie voor ontwikkelen. De 'holodecks' van Gene Roddenberry zijn zeker hun zo-zal-het-zijn, en zoiets zal op een gegeven moment kunnen voortkomen dankzij deze toegewijde fantasten. Maar het zal niet de aandacht van de massa krijgen tot het goedkoop is geworden om te krijgen en makkelijk in gebruik. Nu is het nog ver-van-mijn-bed duur en zeer ruw. Maar, zodra het net zo gewoon is als een televisie of een smartphone, zal het omarmd worden. En uiteraard zal het als eerste gebruikt worden tot bevrediging van seksuele behoeften! En ook dit zal een zegen zijn voor hen die anders niet de sociale eigenschappen hebben ontwikkeld om geregeld van bil te gaan, en niet kunnen genieten van de tevredenheid van zelfliefde. Het zal het doel dienen van ontlading zonder dat ze anderen hoeven lastig te vallen. Wij Satanisten juichen alles toe wat de kudde bezig houdt en uit onze weg, en promoten het zelfs. De wereld is een schitterende plek, als je je eenmaal onttrekt van het door mensen bewoonde deel van de wereld, dus feitelijk is het opzetten van doelen voor hen waarmee ze zichzelf gevangen kunnen houden in een virtuele wereld die aan hun vingertoppen ligt, van grote dienst voor het gehele ecosysteem wereldwijd.

De verrijzing van een virtueel bestaan heeft ook zijn weerslag op de Church of Satan zelve. We hebben een beweging voortgebracht, gevuld met echt bestaande mensen, genaamd Satanisme. Maar de Church of Satan zelve staat boven en apart waar vele mensen vandaag de dag zich aangetrokken voelen tot delen van onze filosofie en symboliek maar niet in staat zijn om de geïntegreerde totaliteit van onze kernideeën te bevatten. Het zijn voornamelijk wanhopige mensen, die op zoek zijn naar definities van zichzelf en bevrediging in een wereld waarin ze slecht getraind en voorzien zijn in overlevingsmechanismen. Ze denken dat ze in een oogwenk omgeturnd zijn tot supermensen na het lezen van enkele online essays. Ze nemen niet eens meer de moeite om The Satanic Bible te lezen in zijn volledige kern zoals dit cultwerk is. Maar ze dienen zeker een doel in ons plan. Daar in de online wereld, vullen zij de achtergrond op als figuranten in een film als een groep die toga's draagt ter opvulling van een set van het Romeinse Colloseum. Dit kunnen we als hefboom gebruiken in ons voordeel, als meesters van de kunst van misleiding. De echte sterren van de show bevinden zich op de zanderige grond van de arena zelve, of zelfs op de eretribune van de Keizer zelve, om de emoties te vormen en te voorzien in concepten die de aandacht van deze zwartgeklede maffia zal inspireren en motiveren. Natuurlijk weten we dat deze kudde wispelturig is en hun trouw wijzigen zodra de nieuwe trend aan hun neus voorbij komt. Het zij zo. We zullen altijd sterker blijven als dit tij gekeerd is. De authentieke Satanisten zullen het doorstaan terwijl de figuranten doorgaan naar een volgende voorstelling.