Mijn Duistere, Satanische liefde…

 I see a red door and I want it painted black No colours anymore, I want them to turn black

~The Rolling Stones~

Ik ben een geboren Satanist, zo’n natuurtalent. Zo’n kleine, vrije geest die niet in jouw hokje te plaatsen is. Ik zou uit jouw hokje breken en het gebruiken om jou ermee te ketenen. Vertel me hoe negatief ik ben, vertel hoe ik gevuld ben van haat. Je bent niet alleen oerdom, je zit er ook nog eens compleet naast.

Dracula hield van zijn bruiden, Dr. Frankenstein hield van zijn monster. Mijn Satanische liefde brandt vurig, het is volmaakt en onbuigzaam.

Eerst en bovenal houd ik van mijzelf. Ik ben mijn eigen God uiteindelijk en heb geen andere goden voor mijn aangezicht. Ik sta bovenaan in mijn belevingswereld, ik maak mezelf altijd blij. Soms besef ik me dat ik iets beter had kunnen doen, soms maak ik fouten. Het is geweldig hoe ik leer van deze dingen, het is een uitdaging om de mogelijkheid te hebben om een betere versie van mijzelf te worden. Als ik mijzelf iets ontzeg mis ik de bevrediging, maar dan staat mij altijd iets beter te wachten wat het waard is. Daarom kan ik datgene zo puur haten, zo onherroepelijk, wat ten koste gaat van mijn kostbare tijd, energie en aandacht.

Naast mijzelf houd ik van haar die niet mij is, mijn geliefde, het bewustzijn waarin ik de magnifieke reflectie van mijn eigen God terugzie, mijzelf. Haar liefde voor mij gaat gepaard met de beste smaak en wijsheid, want zij weet immers wat goed is voor haar. Haar cellen reageren op mijn feromonen, en in haar bijzijn heb ik een verhoogd gevoel van gelukzaligheid, veiligheid en geborgenheid. De vorm van haar gezicht is mooiste uitzicht ter wereld voor mij. Ze is het oog voor mijn blinde vlek, mijn vertrouwenspersoon en mijn beste vriendin. Ze heeft mijn volledige vertrouwen en zij accepteert mij zoals alleen een echte, sterke vrouw dat kan. Haar hoop, dromen en doelen zijn de mijne. Haar teleurstellingen zijn de mijne en dus haat ik oprecht al dat haar van streek maakt of in de weg staat. Deze haat is ook zwartgallig en puur, als buskruit, en kan net zo fel en heetgebakerd opvlammen als mijn liefde.

Dan houd ik van onze naasten, zij die als wij zijn. Dit kunnen vrienden of familie zijn, maar in mijn hart zijn ze allemaal dierbaar. Ze verlichten mijn dag en brengen me vreugde met hun levensvreugde en energie. Ze maken de wereld weer een stukje interessanter, en alleen een Satanist weet hoe waardevol dat is. Soms delen we eten met elkaar of nabijheid of simpelweg gezelschap. Soms zijn ze ver weg, dichtbij dankzij de hedendaagse techniek, woorden op een beeldscherm. Maar ze zijn altijd in mijn hart, deel van mij. Ik kan niet onverschillig zijn jegens degenen die mijn dierbaren uit balans brengt of van streek maakt. Degene die aan hen komt, komt aan mij. Degene die hen in de weg loopt verdient mijn woede, razernij, vijandigheid, mijn haat.

Als geboren Satanist ben ik blij vrij van Judeo-Chrustelijk-Islamitische vooringenomenheid richting niet-menselijke dieren en dus twijfel ik nooit aan mijn pure, simpele liefde voor mijn huisdieren. Ik voel meer liefde voor hen dan voor vele mensen, ik hecht hoge waarde aan hun levens. De Zwarte Vlam van Satan brandt donker en zacht in dieren, puur en diep. Ze zijn mijn eigendom en dus zal ik ze als dusdanig beschermen. Zo hoog als ik waarde hecht aan hun levens, zo diep gaat mijn haat richting degene die ze kwaad wilt doen. Ik zal mijn tanden laten zien aan hen.

Ik hou van al mijn eigendommen. Mijn boeken, mijn muziek, mijn creaties, mijn koffiezetapparaat, mijn kleding, mijn huisvesting. Ik haat een ieder die van mij wilt stelen, mijn waardevolle dingen wilt vernietigen of vernielen. Waarom niet? Wat voor waarde heeft zo’n onderkruipsel boven mijn geliefde koffiemok of mijn volmaakte gereedschap?

Buiten dit alles, hou ik van de wereld. Het is intens mooi, een geweldig tafereel voor mijn eigen God, Ik. Ik hou van bergen, de zee, de ongerepte natuur waar geen menselijk bouwwerk staat, antieke huizen, museums, ochtenddauw, stille middagen, sterrenhemels. Het is dat er van die klootzakken zijn die alles willen vergallen, die zichzelf zo haten dat ze de bron van al het leven willen vernietigen. Ik haat ze. Alleen in het diepste punt van mijn zwarte hart is te meten hoeveel ik hen haat evenals wat ze hebben vernietigt in de wereld, deze boekenverbranders, kindermishandelaars en alles wat beter is dan zijzelf. Als ze ons vragen waarom we Christenen haten, dan kunnen ze dit alleen begrijpen als ze liefde koesteren zoals wij doen. Duistere, Satanische liefde voor het leven en zichzelf.

Magus Marinus van Zwoll, 2 mei 2017